Minerały siarki
Siarka rodzima - nazwa pochodzi od sanskryckiego sulvere, w Biblii określana jako płonący kamień. Minerał kojarzył się od początków dziejów ludzkości z potępieniem, piekłem i karą za grzechy. Symbolika ta najprawdopodobniej wiązała się z pochodzeniem i właściwościami siarki. Łatwo rzucające się w oczy jaskrawożółte naloty i kryształy siarki znajdowano w kraterach wulkanów będących jednymi z najbardziej tajemniczych zjawisk przyrody. Na złowrogie skojarzenia z siarką przyczyniły się także jej właściwości. Pali się małym, niebieskawym płomieniem, czasem prawie niewidocznym, i wydziela przy tym przykry i gryzący dym.
Siarka rodzima krystalizuje w układzie rombowym. Kryształy mają przeważnie pokrój bipiramidalny lub grubotabliczkowy. Rozmiary kryształów dochodzą do 12 cm, zwykle są jednak znacznie mniejsze. Pospolicie występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych, ziemistych, promienistych, naciekowych, nerkowych. Tworzy też naskorupienia, impregnacje i zbliźniaczenia.
Tekst Michalina Ścibisz - Kosanowska
Zdjęcia Katarzyna Skurczyńska-Garwolińska
Państwowy Instytut Geologiczny
Wszystkie okazy z kolekcji Muzeum Geologicznego PIG
Słów kilka o siarce
Siarka jest jednym z 30 pierwiastków występujących w przyrodzie w stanie rodzimym. Oznacza to, że tworzy minerały składające się prawie wyłącznie z atomów S. Oprócz siarki rodzimej, znane są również związki siarki z innymi pierwiastkami. Siarczki i siarkosole szeroko rozpowszechnione w skorupie ziemskiej, w liczbie około 200 minerałów, tworzą cenne rudy metali o dużym znaczeniu gospodarczym. Posiadają wiele cech wspólnych, są przeważnie nieprzezroczyste, o połysku metalicznym i wysokim ciężarze właściwym. Minerały siarczanowe występują tylko w zewnętrznej części skorupy ziemskiej. Znanych jest ponad 250 siarczanów. Najważniejszymi są siarczany wapnia, utworzone jako chemiczne osady morskie. Siarczany nie mają wyglądu metalicznego. Odznaczają się niską twardością i dość niskim ciężarem właściwym. Do najpospolitszych minerałów siarki należą: chalkozyn (Cu2S), kowelin (CuS), chalkopiryt (CuFeS2), bornit (Cu5FeS4), chalkantyt (CuSO4·5H2O) (opisy powyższych minerałów w artykule o minerałach miedzi), piryt (FeS2), markasyt (FeS2), galena (PbS), sfaleryt (ZnS), antymonit (Sb2S3), arsenopiryt (FeAsS), anhydryt (CaSO4), celestyn (SrSO4), baryt (BaSO4), gips (CaSO4·2H2O).
