1 marca 1779 roku wysoka fala zalała część Łeby... Trzy godziny później morze cofnęło się od wybrzeża w Kołobrzegu, mimo że pogoda była spokojna. Na przyległym lądzie ludzie obserwowali dziwne zachowanie zwierząt w polu. Słychać było dudnienie, dobywające się jakby spod ziemi...

Nastaje epoka lodowcowa. Cykliczne zmiany klimatu powodują duże wahania światowego poziomu mórz i oceanów. Otwarcie pomostu lądowego między Azją i Ameryką umożliwia wielką migrację zwierząt. I najważniejsze – na Ziemi pojawia się człowiek.

Bałtyk jest morzem młodym, jednym z najmłodszych na Ziemi. Jednak w ciągu swojej krótkiej historii morze to przeszło kilka wyraźnych zmian. Okresowo było zbiornikiem odizolowanym od oceanu, słodkowodnym, a po uzyskaniu połączenia z oceanem dwukrotnie przekształcało się w typowe morze wewnątrzkontynentalne.

Zanim powstało morze

W ciągu ostatniego miliona lat historii naszej planety obszar północnej Europy, w tym współczesnego Bałtyku i Polski, kilkakrotnie pokrywały lądolody. Każde kolejne nasunięcie lądolodu powodowało niszczenie podłoża skalnego i pogłębienie niecki Bałtyku. W rezultacie powstało rozległe obniżenie w skorupie ziemskiej, zajmowane obecnie przez Bałtyk. Dodatkowo, ciężar lądolodu każdorazowo powodował, że skorupa ziemska uginała się pod nim. Gdy klimat ocieplał się i lądolód zanikał, ugięta skorupa ziemska wracała do położenia pierwotnego, co miało istotny wpływ na rozwój Bałtyku.