Siłą napędową erupcji strombolijskich są wybuchy dużych pęcherzy gazowych w magmie znajdującej się blisko powierzchni ziemi.
Erupcje te przejawiają się rytmicznymi, występującymi co kilka minut fontannami law (bazaltowych lub andezytowych) i wyrzutami materiałów piroklastycznych (popiołu, scorii i bomb wulkanicznych). Erupcje te przypominają erupcje hawajskie, lecz dają silniejsze efekty akustyczne, trwają zdecydowanie krócej i produkują znacznie mniejszą ilość, przeważnie mniej ruchliwych, law. Rozprzestrzenienie produktów erupcji jest ograniczone, bowiem wysokość fontann lawy lub kolumn erupcyjnych nie przekracza kilkuset metrów. Materiały piroklastyczne tworzą małe stożki lub pierścienie tefry. Nazwa erupcji pochodzi od wulkanu Stromboli na Wyspach Liparyjskich.
Erupcja wulkanu Stromboli nocą, Wyspy Liparyjskie. Źródło: Wikimedia Commons
dr Elżbieta Jackowicz
Państwowy Instytut Geologiczny
