Zgodnie z modelem tektoniki płyt litosfery współczesny i dawny wulkanizm reprezentuje następujące typy regionalne
- oceaniczny wulkanizm ryftowy (wylewy law bazaltowych), charakterystyczny dla grzbietów śródoceanicznych (np. Grzbietu Śródatlantyckiego, Juan Fernandez na Pacyfiku) i położonych w ich zasięgu wysp (np. Islandii, Azorów i Tristan da Cunha)
- oceaniczny wulkanizm wewnątrzpłytowy (wylewy law bazaltowych), przypisany do plam gorąca, tworzący budowle wulkaniczne z dala od globalnych stref ryftowych, (m.in. na Hawajach, wyspie Kerguelena)
- wulkanizm stref subdukcji (erupcje eksplozywne i wylewy law o różnym składzie), występujący na krawędziach kontynentów i w łukach wysp w tzw. Ognistym Pierścieniu Pacyfiku (obejmującym m.in. zachodnie brzegi obydwu Ameryk, Aleuty, Alaskę, Wyspy Japońskie, Filipiny, N. Zelandię i wyspy Tonga), w rejonie Morza Śródziemnego oraz na obszarach euroazjatyckich alpidów (np. w. basenie M. Tyrreńskiego, Egejskiego, Wysp Sundajskich)
- kontynentalny wulkanizm ryftowy (wylewy law o różnym składzie i erupcje eksplozywne), aktywny np. w strefach ryftów wschodnio- i środkowoafrykańskich
Typy wulkanizmu regionalnego. Źródło: U.S. Geological Survey
Wulkanizm stref subdukcji – Ognisty Pierścień Pacyfiku
dr Elżbieta Jackowicz
Państwowy Instytut Geologiczny
