Informacje praktyczne dla turystów
Pojezierze Augustowskie i Puszcza Augustowska są miejscem często odwiedzanym przez turystów. Augustów, jeziora i wioski wzdłuż kanału są znane od okresu międzywojennego jako tradycyjne miejsce wypoczynku letniego. W związku z tym zagospodarowanie i infrastruktura turystyczna jest wystarczająca. Jest dużo letnich biwakowisk, kwater agroturystycznych, ośrodków wypoczynkowych, wypożyczalni sprzętu wodnego, sezonowych barów. Są statki pasażerskie, kolejka turystyczna i muzea przyrodnicze. Nieco gorzej jest poza sezonem, już nawet we wrześniu, gdyż większość barów i ośrodków jest wtedy zamkniętych. Jest za to dość gęsta sieć szlaków turystycznych, pieszych i rowerowych oraz możliwości spływów kajakowych Czarną Hańczą, Rospudą, Marychą i Biebrzą. Nieco mniej znane i niezagospodarowane turystycznie są okolice w południowej części, nad Biebrzą i na północnych krańcach Wzgórz Sokólskich.
Ciekawe aspekty przyrody ożywionej
Wigierski Park Narodowy (WPN)
Wigierski Park Narodowy utworzony został w 1989 r. na powierzchni 15 113 ha (wody 19,4%, lasy 60,8%). Jego północną część stanowi morenowa wysoczyzna Pojezierza Wschodniosuwalskiego, południową – sandry Równiny Augustowskiej. O pięknie parku stanowi wyraziście ukształtowana polodowcowa rzeźba terenu: pagórki kemowe i morenowe, obniżenia z dystroficznymi jeziorkami, jeziora i lasy.
WPN leży w dorzeczu Czarnej Hańczy (dorzecze Niemna). Charakterystyczną jego cechą jest ogromne bogactwo i różnorodność zbiorników wodnych. Znajdują się tu rzeki Czarna Hańcza, Kamionka, Wiatrołuża, duże jeziora: Wigry, Pierty, Białe Wigierskie, oraz małe zbiorniki wodne (w sumie 42, m.in. Muliczne, Okrągłe, Długie). Najważniejszym elementem parku jest jezioro Wigry. Wigry zostały wpisane w 1975 r. na listę najcenniejszych akwenów świata. Osobliwością WPN są „suchary″ – płytkie, zarastające jeziorka śródleśne koloru herbaty, o dużej ilości związków humusowych i bardzo małej zawartości węglanu wapnia. Jest ich 19. Szata roślinna parku to przede wszystkim lasy, głównie bór mieszany sosnowo-świerkowy i świeży, także grąd, ols, oraz ciekawe zbiorowiska roślinności kserotermicznej i torfowiskowej. Zróżnicowana fauna obejmuje m.in. 43 gat. ssaków (najliczniejszy bóbr, kilka osobników wilka), rzadkie ptaki drapieżne (orzeł bielik, myszołów, orlik krzykliwy, kania), 30 gat. ryb, reliktowe gatunki motyli.
W Parku utworzono 14 rezerwatów ścisłych: „Wiatrołuża I", „Wiatrołuża II i „Wiatrołuża III", „Maniówka", „Wądołek", „Kamionka", „Czarna Hańcza", „Jezioro Długie", „Suchar Wielki", „Jezioro Białe, „Suche Bagno", „Parowy", „Rezy" i „Wierchstaw". Obejmują one łącznie powierzchnię 6223,17 ha. Częściowo obszary te są dostępne są ze szlaków pieszych, mostów, wieży widokowej lub ścieżek edukacyjnych. Jednak penetracja turystyczna jest tu niemożliwa. Dyrekcja i administracja parku: Krzywe 82, 16-402 Suwałki, tel. (+48) 87 563 25 40, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript., www.wigry.win.pl
Ścieżki edukacyjne:
- „Las" – początek i koniec przy siedzibie WPN w Krzywym; ukazuje kilka typów siedliskowych lasów, stanowisko archeologiczne (8 tys. lat), miejsca bytowania bobrów oraz ciekawe konstrukcje gliniano-drewniane – miejsca lęgowe dla owadów towarzyszących człowiekowi.
- „Suchary" – koło siedziby WPN w Krzywem; ukazuje zbiorowiska roślinne lasów bagiennych i jeziorka-suchary, miejsca bytowania bobrów.
- „Płazy" – koło wsi Rosochaty Róg; wyznaczona w krajobrazie rolniczym, ukazuje miejsca bytowania płazów – drobne oczka wodne.
- „Jeziora" – początek i koniec przy parkingu nad Zatoką Słupiańską jez. Wigry, na wschód od Gawrychrudy. Ukazuje geomorfologię, przyrodę i historię osadnictwa oraz 3 jeziora: Wigry, Długie i Suchar Wielki. Uwaga! Trasa dostępna dla niepełnosprawnych. Czas przejścia do 1,5 godz, oznakowana białymi kwadratami z ukośnymi, niebieskimi pasami. W Parku wyznaczono też wiele tras konnych, rowerowych i kuligowych.
- „Puszcza". Przebiega skrajem rezerwatu ścisłego Parowy. Rozpoczyna się i kończy koło leśniczówki w Wysokim Moście.
W Słupiu nad Wigrami (w lesie nad Zatoką Słupiańską) istnieje Ośrodek Edukacji Przyrodniczej WPN, gdzie prowadzone są zajęcia z ekologii dla uczniów i studentów.
Głazy
Wyspa Kamień na jez. Wigry - dwa głazy w pobliżu zach. brzegu; jeden (granitognejs) o wys. 0,4 m i obw. 5 m; drugi (gnejs szary) o wys. 1 m i obw. 6,6 m.
